Νέα-Ανακοινώσεις
Αθήνα, 15 Ιουλίου 2024
κ. κ. Πρυτάνεις και κ.κ. Αντιπρυτάνεις,
Όπως γνωρίζετε ήδη, στα Πανεπιστήμια, εργάζονται πάρα πολλοί συμβασιούχοι με πολλές και διαφορετικές ελαστικές σχέσεις εργασίας (ορισμένου χρόνου, μπλοκάκια, ιδιωτικά συμφωνητικά, εργολαβικοί κλπ.), οι συμβάσεις των οποίων ανανεώνονται για πάρα πολλά χρόνια, καλύπτοντας, εν μέρει, το σοβαρό πρόβλημα της υποστελέχωσης των Πανεπιστημίων, το οποίο συνεχώς διογκώνεται. Είναι κεντρική κατεύθυνση των κυβερνήσεων να επεκτείνονται συνεχώς οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και οι μόνιμες προσλήψεις να γίνονται με το σταγονόμετρο.
Αποτελεί, επίσης, αναντίρρητη πραγματικότητα ότι οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι καλύπτουν κρίσιμες λειτουργικές ανάγκες σε μια ευρεία γκάμα υπηρεσιών στα Πανεπιστήμια, αναπληρώνοντας σημαντικό μέρος των μεγάλων ελλείψεων σε προσωπικό όλων των ειδικοτήτων. Η συμβολή αυτών των συναδέλφων στην καθημερινή αποδοτική λειτουργία των ιδρυμάτων είναι πολύ σημαντική, καθώς έχουν αποκτήσει πείρα κι εξειδίκευση.
Εργάζονται πλάι-πλάι με τους μόνιμους και ΙΔΑΧ συναδέλφους, έχουν τα ίδια προσόντα και τις ίδιες υποχρεώσεις, αλλά σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα. Έχουν αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία, αλλά βρίσκονται συνεχώς με το άγχος της απόλυσης, της ανανέωσης της σύμβασης. Παρά την σημαντική προσφορά τους, τους αρνούνται κατηγορηματικά το δίκαιο αίτημα για τη μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου, για μόνιμη και σταθερή δουλειά, κρατώντας τους ομήρους για χρόνια.
Αξιότιμες-οι κυρίες - κύριοι,
Ενημερωθήκαμε από συναδέλφους σε διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα ότι υπάρχει διάκριση στην μισθολογική αναγνώριση της προϋπηρεσίας των συναδέλφων των οποίων οι συμβάσεις μετατράπηκαν σε αορίστου με τις διατάξεις του Π.Δ. 164/2004, ανάλογα με το αν αυτές ήταν ορισμένου χρόνου ή έργου.
Θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής:
Όντως, σύμφωνα με τα οριζόμενα από το άρθρο 11, παρ. 4 του Ν. 4354/2015, ως προϋπηρεσία για την μισθολογική εξέλιξη των δημοσίων υπαλλήλων αναγνωρίζεται μόνο εκείνη που στηρίζεται σε σχέσεις εξαρτημένης εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου. Αποκλείονται έτσι κατά βάση οι σχέσεις εργασίας του Δημοσίου που στηρίζονται σε συμβάσεις μίσθωσης έργου, όπως επιβεβαιώνει και η Εγκύκλιος 2/31029/ΔΕΠ 6/5/2016 της Διεύθυνσης Εισοδηματικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών («αποκλειομένων σε κάθε περίπτωση των συμβάσεων μίσθωσης έργου»).
Δεν είναι αργία, είναι απεργία!
Η Πρωτομαγιά είναι η μέρα που η εργατική τάξη τιμά τους νεκρούς της. Από το Σικάγο το 1886, στον ηρωικό Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη και το 1944 στην Καισαριανή, η θυσία των εργατών φωτίζει τον δρόμο της ταξικής πάλης, του οργανωμένου αγώνα για τη διεκδίκηση καλύτερης ζωής, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης. Τα διδάγματα παραμένουν επίκαιρα και σήμερα που συνεχίζεται η ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματά μας – από τον εργάσιμο χρόνο, τους καθηλωμένους μισθούς, τα κουτσουρεμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Σήμερα που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις οδηγίες της Ε.Ε. και την αντίστοιχη αντεργατική νομοθεσία που όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή έχουν περάσει, για να καταργηθεί το 8ωρο, να γίνει λάστιχο ο εργάσιμος χρόνος, να καθιερωθεί η 13ωρη, η 6ήμερη και 7ήμερη δουλειά. Νόμοι και οδηγίες που βρήκαν και βρίσκουν τη στήριξη των εργοδοτικών συνδικαλιστών που υπηρετούν το κεφάλαιο και την πολιτική των αστικών κομμάτων.
Αντιπαλεύουμε την πολιτική της κυβέρνησης και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων που θεωρούν την υγεία, την παιδεία, τις σπουδές των παιδιών μας ακόμα και την ίδια μας της ζωή ως κόστος. Πίσω από τις «εκπτώσεις» στα μέτρα ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, τα ανεπαρκή μέτρα στις μεταφορές, στην υγεία και την προστασία της ανθρώπινης ζωής, πίσω από την ακόμα παραπέρα μετατροπή του δικαιώματος στην υγεία σε εμπόρευμα, πίσω από τους χιλιάδες εργαζόμενους που δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας και στα Πανεπιστήμια, πίσω από τη περαιτέρω ιδιωτικοοικονομική λειτουργιά των Ιδρυμάτων, πίσω από τους πλειστηριασμούς εργατικών λαϊκών οικογενειών βρίσκεται ο νόμος του κέρδους. Όσο το κέρδος θα γίνεται βασικό κριτήριο για τη ζωή μας, τόσο θα υπάρχει ανεργία, ανέχεια, δυστυχία, όλο και χειρότεροι όροι δουλειάς. Την ίδια περίοδο που στη χώρα μας οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να ζουν με μισθούς μειωμένους κατά 25% σε σχέση με το 2010, με την ακρίβεια να έχει κάνει βασικά αγαθά επιβίωσης απλησίαστα, οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη ρεκόρ.
Σήμερα που η φωτιά του πολέμου όλο και φουντώνει στη γειτονιά μας, από την Ουκρανία ως τη Μέση Ανατολή, βιώνουμε τις συνέπειες της όλο και βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό αυτό γαϊτανάκι, της όλο και πιο ισχυρής πρόσδεσης με το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., προς όφελος των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των επιχειρηματιών και των συμφερόντων τους στην περιοχή.
Δεν θα δεχτούμε το μέλλον που μας ετοιμάζουν.
Οι εργαζόμενοι στα Πανεπιστήμια μαζί με τους φοιτητές, τους καθηγητές και τους υπόλοιπους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, δώσαμε ένα μεγαλειώδη αγώνα για πάνω από δύο μήνες ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την περαιτέρω εμπορευματοποίηση της ανώτατης Εκπαίδευσης. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις στις 28 του Φλεβάρη και στις 17 του Απρίλη μας έβγαλαν ένα μπόι ψηλότερα, στρίμωξαν την κυβέρνηση. Συνεχίζουμε ακόμα πιο αποφασιστικά για:
- Τη διεκδίκηση καλύτερων όρων δουλειάς και ζωής, για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς μας.
- Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.
- Να μην εφαρμοστεί ο νόμος για τα ιδιωτικά ΑΕΙ.
- Άμεση κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν το 8ωρο και ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση, υπονομεύουν το δικαίωμα στην απεργία. Καμία δίωξη για συνδικαλιστική δράση.
- 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο.
- Άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια.
- Άμεσα μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία.
- Απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές συγκρούσεις.
- Αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης, στον δίκαιο και σκληρό αγώνα που δίνει απέναντι στο κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ, που τον σφαγιάζει με τις πλάτες του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.
Για την εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο, η Πρωτομαγιά αποτελεί τον φάρο της ανειρήνευτης ταξικής πάλης. Δε θα περάσει η προσπάθεια των κυβερνήσεων να καταργήσουν την απεργία της πρωτομαγιάς και να την μετατρέψουν σε εορταστική αργία. Οι αγώνες μας πρέπει να συνεχιστούν και να δυναμώσουν. Έχουμε συγκεντρώσει μπόλικη πείρα: Κλείνουμε τα αυτιά μας σε όλες αυτές τις φωνές που μας καλούν στον δρόμο του ρεαλισμού με σκυμμένο το κεφάλι, στο «μικρότερο κακό», στον μονόδρομο αυτόν που βάζει τα κέρδη των λίγων πάνω από τις ζωές μας. Οι αγώνες που αναπτύσσονται σε κάθε κλάδο, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα δείχνουν τον δρόμο, μας γεμίζουν με αισιοδοξία! Βάζουμε στην ημερήσια διάταξη τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες, βάζουμε στο επίκεντρο τον άνθρωπο και όχι τα κέρδη.
ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Το ΚΣ της ΟΔΠΤΕ καταγγέλλει την απόλυση για δεύτερη φορά, του συμβασιούχου συναδέλφου μας, μέλους του ΚΣ της ΟΔΠΤΕ και Γραμματέα του ΔΣ του ΣΔΠ ΕΚΠΑ, Δημήτρη Αντωνίου.
Η Διοίκηση του ΕΚΠΑ στην εκπνοή του Ιουνίου και ενώ αρχίζουν οι καλοκαιρινές άδειες προχωράει στην εκ νέου απόλυση του συμβασιούχου συναδέλφου μας, χαρακτηρίζοντας τον αυτή την φορά «περιττό». Θυμίζουμε ότι η απόλυση του συναδέλφου για πρώτη φορά, είχε δρομολογηθεί μετά την συμβολική κινητοποίηση του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΕΚΠΑ, μαζί με φοιτητές, μέλη ΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ, έξω από το Κέντρο Λειτουργίας και Διαχείρισης Δικτύου του ΕΚΠΑ. Η κινητοποίηση ήταν ενταγμένη στο πλαίσιο των μεγάλων κινητοποιήσεων που πραγματοποιήσαμε για πάνω από 2 μήνες εργαζόμενοι και φοιτητές ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και την περαιτέρω ενίσχυση της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των δημόσιων πανεπιστημίων.
Η προσπάθεια τρομοκράτησης και ποινικοποίησης εργαζόμενων και φοιτητών που σηκώνουν κεφάλι και αγωνίζονται ενάντια στα αδιέξοδα που γεννά η κυρίαρχη πολιτική, δεν θα περάσει! Εργαζόμενοι και φοιτητές ενώνουμε τη φωνή μας και διεκδικούμε όλα όσα έχουμε ανάγκη!
Καλούμε τους πρωτοβάθμιους συλλόγους να βγάλουν ψηφίσματα στήριξης. Κηρύσσουμε στάση εργασίας από τις 11.30π.μ. έως τη λήξη του ωραρίου την Πέμπτη 4/7 και στην παράσταση διαμαρτυρίας στην Πρυτανεία του ΕΚΠΑ την ίδια μέρα στις 12μ.
Απαιτούμε να παρθεί πίσω η απόλυση του συναδέλφου μας! Να ανανεωθεί άμεσα η σύμβαση του.
Να σταματήσει κάθε δίωξη του συναδέλφου Π. Βαϊνά, μέλους της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ.
Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ!
Καταγγέλλουμε την πρωτοφανή, εκδικητική απόφαση του Προέδρου του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πάτρας, ο οποίος προχώρησε στη συνδικαλιστική δίωξη τεσσάρων φοιτητών του Τμήματος, μεταξύ των οποίων και του Προέδρου του Φοιτητικού Συλλόγου, αποκλείοντας τους από την εαρινή εξεταστική περίοδο! Την ίδια απαράδεκτη στάση κράτησε ο Πρύτανης και η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Πατρών!
Η κυβέρνηση επιχειρεί να ποινικοποιήσει τους δίκαιους αγώνες των φοιτητών ενάντια στον κατάπτυστο νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους.
Ο Πρόεδρος του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών, ο Πρύτανης και η Σύγκλητος αξιοποιούν το απαράδεκτο νομοθετικό πλαίσιο της κυβέρνησης, τον πρόσφατο νόμο – πλαίσιο που προβλέπει πειθαρχικά, διώξεις και καταστολή ενάντια στους αγώνες και τις δίκαιες διεκδικήσεις των φοιτητών.
Η Ομοσπονδία μας στέκεται στο πλευρό των φοιτητών που αγωνίζονται απέναντι σε αυτή την πολιτική που μετατρέπει την παιδεία σε εμπόρευμα, που αναγκάζει τις οικογένειες να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να σπουδάσουν τα παιδιά τους, που κλέβει τα όνειρα χιλιάδων νέων. Στεκόμαστε στο πλευρό της νεολαίας που παλεύει για ένα καλύτερο Πανεπιστήμιο, για ένα καλύτερο μέλλον!
Να σταματήσουν άμεσα οι διώξεις των τεσσάρων φοιτητών!
Η τρομοκρατία και η ποινικοποίηση των αγώνων δε θα περάσουν!