Νέα-Ανακοινώσεις
Το ΚΣ της ΟΔΠΤΕ καταγγέλλει την απόλυση για δεύτερη φορά, του συμβασιούχου συναδέλφου μας, μέλους του ΚΣ της ΟΔΠΤΕ και Γραμματέα του ΔΣ του ΣΔΠ ΕΚΠΑ, Δημήτρη Αντωνίου.
Η Διοίκηση του ΕΚΠΑ στην εκπνοή του Ιουνίου και ενώ αρχίζουν οι καλοκαιρινές άδειες προχωράει στην εκ νέου απόλυση του συμβασιούχου συναδέλφου μας, χαρακτηρίζοντας τον αυτή την φορά «περιττό». Θυμίζουμε ότι η απόλυση του συναδέλφου για πρώτη φορά, είχε δρομολογηθεί μετά την συμβολική κινητοποίηση του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΕΚΠΑ, μαζί με φοιτητές, μέλη ΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ, έξω από το Κέντρο Λειτουργίας και Διαχείρισης Δικτύου του ΕΚΠΑ. Η κινητοποίηση ήταν ενταγμένη στο πλαίσιο των μεγάλων κινητοποιήσεων που πραγματοποιήσαμε για πάνω από 2 μήνες εργαζόμενοι και φοιτητές ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και την περαιτέρω ενίσχυση της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των δημόσιων πανεπιστημίων.
Η προσπάθεια τρομοκράτησης και ποινικοποίησης εργαζόμενων και φοιτητών που σηκώνουν κεφάλι και αγωνίζονται ενάντια στα αδιέξοδα που γεννά η κυρίαρχη πολιτική, δεν θα περάσει! Εργαζόμενοι και φοιτητές ενώνουμε τη φωνή μας και διεκδικούμε όλα όσα έχουμε ανάγκη!
Καλούμε τους πρωτοβάθμιους συλλόγους να βγάλουν ψηφίσματα στήριξης. Κηρύσσουμε στάση εργασίας από τις 11.30π.μ. έως τη λήξη του ωραρίου την Πέμπτη 4/7 και στην παράσταση διαμαρτυρίας στην Πρυτανεία του ΕΚΠΑ την ίδια μέρα στις 12μ.
Απαιτούμε να παρθεί πίσω η απόλυση του συναδέλφου μας! Να ανανεωθεί άμεσα η σύμβαση του.
Να σταματήσει κάθε δίωξη του συναδέλφου Π. Βαϊνά, μέλους της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ.
Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ!
Δεν είναι αργία, είναι απεργία!
Η Πρωτομαγιά είναι η μέρα που η εργατική τάξη τιμά τους νεκρούς της. Από το Σικάγο το 1886, στον ηρωικό Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη και το 1944 στην Καισαριανή, η θυσία των εργατών φωτίζει τον δρόμο της ταξικής πάλης, του οργανωμένου αγώνα για τη διεκδίκηση καλύτερης ζωής, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης. Τα διδάγματα παραμένουν επίκαιρα και σήμερα που συνεχίζεται η ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματά μας – από τον εργάσιμο χρόνο, τους καθηλωμένους μισθούς, τα κουτσουρεμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Σήμερα που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις οδηγίες της Ε.Ε. και την αντίστοιχη αντεργατική νομοθεσία που όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή έχουν περάσει, για να καταργηθεί το 8ωρο, να γίνει λάστιχο ο εργάσιμος χρόνος, να καθιερωθεί η 13ωρη, η 6ήμερη και 7ήμερη δουλειά. Νόμοι και οδηγίες που βρήκαν και βρίσκουν τη στήριξη των εργοδοτικών συνδικαλιστών που υπηρετούν το κεφάλαιο και την πολιτική των αστικών κομμάτων.
Αντιπαλεύουμε την πολιτική της κυβέρνησης και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων που θεωρούν την υγεία, την παιδεία, τις σπουδές των παιδιών μας ακόμα και την ίδια μας της ζωή ως κόστος. Πίσω από τις «εκπτώσεις» στα μέτρα ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, τα ανεπαρκή μέτρα στις μεταφορές, στην υγεία και την προστασία της ανθρώπινης ζωής, πίσω από την ακόμα παραπέρα μετατροπή του δικαιώματος στην υγεία σε εμπόρευμα, πίσω από τους χιλιάδες εργαζόμενους που δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας και στα Πανεπιστήμια, πίσω από τη περαιτέρω ιδιωτικοοικονομική λειτουργιά των Ιδρυμάτων, πίσω από τους πλειστηριασμούς εργατικών λαϊκών οικογενειών βρίσκεται ο νόμος του κέρδους. Όσο το κέρδος θα γίνεται βασικό κριτήριο για τη ζωή μας, τόσο θα υπάρχει ανεργία, ανέχεια, δυστυχία, όλο και χειρότεροι όροι δουλειάς. Την ίδια περίοδο που στη χώρα μας οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να ζουν με μισθούς μειωμένους κατά 25% σε σχέση με το 2010, με την ακρίβεια να έχει κάνει βασικά αγαθά επιβίωσης απλησίαστα, οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη ρεκόρ.
Σήμερα που η φωτιά του πολέμου όλο και φουντώνει στη γειτονιά μας, από την Ουκρανία ως τη Μέση Ανατολή, βιώνουμε τις συνέπειες της όλο και βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό αυτό γαϊτανάκι, της όλο και πιο ισχυρής πρόσδεσης με το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., προς όφελος των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των επιχειρηματιών και των συμφερόντων τους στην περιοχή.
Δεν θα δεχτούμε το μέλλον που μας ετοιμάζουν.
Προς: Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού κ. Κυριάκο Πιερρακάκη
ΘΕΜΑ: Μισθολογική αναγνώριση της προϋπηρεσίας των συναδέλφων ΙΔΑΧ του Π.Δ. 164/2004
Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Ενημερωθήκαμε από συναδέλφους σε διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα ότι υπάρχει διάκριση στην μισθολογική αναγνώριση της προϋπηρεσίας των συναδέλφων, των οποίων οι συμβάσεις μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου με τις διατάξεις του Π.Δ. 164/2004, ανάλογα με το αν αυτές ήταν ορισμένου χρόνου ή έργου.
Θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής:
Όντως, σύμφωνα με τα οριζόμενα από το άρθρο 11, παρ. 4 του Ν. 4354/2015, ως προϋπηρεσία για την μισθολογική εξέλιξη των δημοσίων υπαλλήλων αναγνωρίζεται μόνο εκείνη που στηρίζεται σε σχέσεις εξαρτημένης εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου. Αποκλείονται έτσι, κατά βάση, οι σχέσεις εργασίας του Δημοσίου που στηρίζονται σε συμβάσεις μίσθωσης έργου, όπως επιβεβαιώνει και η Εγκύκλιος 2/31029/ΔΕΠ 6/5/2016 της Διεύθυνσης Εισοδηματικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών («αποκλειομένων σε κάθε περίπτωση των συμβάσεων μίσθωσης έργου»).
Ωστόσο, ο Ν. 4521/2018 στο άρθρο 10, παρ. 1 ορίζει τα εξής: «Η παρ. 3 του άρθρου 21 του ν. 4452/2017 αντικαθίσταται ως εξής: «3. Κατά τη σύναψη των συμβάσεων εργασίας των παραγράφων 1 και 2 αναγνωρίζεται μισθολογικά ως προϋπηρεσία, κατόπιν αίτησης του εργαζομένου, η προηγούμενη απασχόλησή του βάσει σύμβασης έργου, σε υπηρεσίες και φορείς της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του ν. 4354/2015 (Α 176) στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στους επίσημους θεσμούς και τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά παρέκκλιση του άρθρου 11 του ν. 4354/2015″.
Σε κάθε περίπτωση, και το ίδιο το Π.Δ. 164/2004, με τις διατάξεις του οποίου μετατράπηκαν οι συμβάσεις των συναδέλφων μας από ορισμένου χρόνου και μίσθωσης έργου σε αορίστου χρόνου και προκειμένου για την εφαρμογή του Π.Δ., σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 3, νοείται ως:
α) "Εργαζόμενος ορισμένου χρόνου" κάθε φυσικό πρόσωπο που έχει σύμβαση ή σχέση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου, ή σύμβαση ή σχέση έργου ή άλλη σύμβαση ή σχέση που υποκρύπτει σχέση εξαρτημένης εργασίας, η οποία έχει συναφθεί απευθείας μεταξύ του εργοδότη και του εργαζομένου και η λήξη της καθορίζεται από αντικειμενικούς όρους, όπως ιδίως παρέλευση συγκεκριμένης ημερομηνίας ή αποπεράτωση συγκεκριμένου έργου ή πραγματοποίηση συγκεκριμένου αποτελέσματος.
Είχε γίνει, δηλαδή, δεκτό ότι σε μία σχέση εργασίας πρέπει να αναζητούνται και οι πραγματικές συνθήκες εργασίας και δεν αρκεί ο χαρακτηρισμός της. Έτσι, είναι δυνατόν μία σύμβαση έργου να υποκρύπτει μία σύμβαση εργασίας. Ως τέτοιες, άλλωστε, αναγνωρίστηκαν και οι συμβάσεις μίσθωσης έργου όσων συναδέλφων έγιναν ΙΔΑΧ με τις διατάξεις του Π.Δ. 164/2004.
Παρακαλούμε λοιπόν, να προβείτε άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες, ώστε να προχωρήσει η μισθολογική αναγνώριση του συνολικού χρόνου υπηρεσίας των συναδέλφων ΙΔΑΧ του Π.Δ. 164/2004, ανεξάρτητα εάν αυτός διανύθηκε με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου, όπως άλλωστε προβλέπουν οι διατάξεις του προεδρικού διατάγματος.
Τέλος, καθώς έως σήμερα δεν έχει καταστεί δυνατό να οριστεί συνάντηση μαζί σας παρά τις επανειλημμένες προσπάθειές μας, αιτούμαστε εκ νέου την άμεση πραγματοποίηση δια ζώσης συνάντησης με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου.
Καταγγέλλουμε την πρωτοφανή, εκδικητική απόφαση του Προέδρου του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πάτρας, ο οποίος προχώρησε στη συνδικαλιστική δίωξη τεσσάρων φοιτητών του Τμήματος, μεταξύ των οποίων και του Προέδρου του Φοιτητικού Συλλόγου, αποκλείοντας τους από την εαρινή εξεταστική περίοδο! Την ίδια απαράδεκτη στάση κράτησε ο Πρύτανης και η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Πατρών!
Η κυβέρνηση επιχειρεί να ποινικοποιήσει τους δίκαιους αγώνες των φοιτητών ενάντια στον κατάπτυστο νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους.
Ο Πρόεδρος του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών, ο Πρύτανης και η Σύγκλητος αξιοποιούν το απαράδεκτο νομοθετικό πλαίσιο της κυβέρνησης, τον πρόσφατο νόμο – πλαίσιο που προβλέπει πειθαρχικά, διώξεις και καταστολή ενάντια στους αγώνες και τις δίκαιες διεκδικήσεις των φοιτητών.
Η Ομοσπονδία μας στέκεται στο πλευρό των φοιτητών που αγωνίζονται απέναντι σε αυτή την πολιτική που μετατρέπει την παιδεία σε εμπόρευμα, που αναγκάζει τις οικογένειες να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να σπουδάσουν τα παιδιά τους, που κλέβει τα όνειρα χιλιάδων νέων. Στεκόμαστε στο πλευρό της νεολαίας που παλεύει για ένα καλύτερο Πανεπιστήμιο, για ένα καλύτερο μέλλον!
Να σταματήσουν άμεσα οι διώξεις των τεσσάρων φοιτητών!
Η τρομοκρατία και η ποινικοποίηση των αγώνων δε θα περάσουν!
Τα προβλήματα μας δεν περιμένουν, απαιτούνται λύσεις εδώ και τώρα!
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Η Ομοσπονδία μας, μαζί με άλλες Ομοσπονδίες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τα Εργατικά Κέντρα, τα εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία συνεχίζουμε με ακόμα μεγαλύτερη ορμή!
Η απεργία στις 28 Φλεβάρη ήταν μια από τις μεγαλύτερες των τελευταίων ετών. Χιλιάδες εργαζόμενοι απέργησαν, απαιτώντας να μην συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη. Απέργησαν γιατί η αγανάκτηση που υπάρχει μέσα στα σπίτια μας ξεχείλισε το ποτήρι! Στις 28 Φλεβάρη συνενώθηκε ο αγώνας που δώσαμε για πάνω από 2 μήνες μαζί με τους φοιτητές, τους πανεπιστημιακούς δασκάλους, τους μαθητές, τους γονείς, ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και την περαιτέρω εμπορευματοποίηση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, με τους αγώνες των εργαζομένων από άλλους κλάδους, των αγροτών.