Συναδέλφισσες/συνάδελφοι

Με όχημα την πανδημία, η κυβέρνηση επιταχύνει την προσπάθεια να παρέμβει στη λειτουργία και τη δράση των σωματείων, με αποκορύφωμα το νόμο Χατζηδάκη, ο οποίος ψηφίστηκε το καλοκαίρι. Βασική πλευρά του είναι και οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, τις οποίες πρώτα προώθησε για την ανάδειξή αιρετών εκπροσώπων για τα υπηρεσιακά συμβούλια και στην συνέχεια, με την πρόσφατη εγκύκλιο για ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και ηλεκτρονικές εκλογοαπολογιστικές συνελεύσεις, δήθεν στο πλαίσιο της προστασίας από τον κορωνοϊό. Την ίδια στιγμή, βέβαια, δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την προστασία μας.

Έχουν επενδύσει την ηλεκτρονική ψηφοφορία με το «μανδύα» του προοδευτικού, ως δήθεν «ψηφιακή αναβάθμιση». Προφανώς, σαν Ομοσπονδία δεν αρνούμαστε την εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης και πολλές φορές την έχουμε χρησιμοποιήσει (χρήση ιστοσελίδας, mailing lists, διαδικτυακές συσκέψεις κ.α.). Τον έλεγχο, όμως σε αυτή την περίπτωση, τον έχει το συνδικαλιστικό όργανο και όχι ο εργοδότης. Η πραγματική επιδίωξη του ν. Χατζηδάκη, αλλά και παλαιότερων νομοθετικών ρυθμίσεων, όπως ο ν. Αχτσιόγλου, είναι  να μετατρέψουν τα σωματεία, τις ομοσπονδίες σε διακοσμητικά όργανα, να αποστεώσουν τις συλλογικές διαδικασίες, να απομονώσουν τον ένα συνάδελφο από τον άλλο για να συνεχίζουν ανενόχλητοι την επίθεση στα δικαιώματά μας.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Τα συλλογικά όργανα των εργαζομένων έχουν ως αποστολή την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας. Για να έχουν τη δύναμη να προωθήσουν τα εργασιακά ζητήματα, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συλλογικότητα, η συμμετοχή, η κοινή δράση. Τα συνέδρια, οι γενικές συνελεύσεις πρέπει να είναι ζωντανές, να διασφαλίζεται η παρουσία, η ενεργή συμμετοχή των συναδέλφων, η συζήτηση, η ανταλλαγή απόψεων. Έτσι, διαφυλάσσεται και η δημοκρατία στις αποφάσεις και διαμορφώνονται οι όροι για να γίνουν κτήμα όλων των συναδέλφων, να μπαίνουν μπροστά όλοι οι συνάδελφοι για την υλοποίηση τους. Τέτοιες διαδικασίες είναι όπλο για εμάς τους εργαζόμενους, εκεί βρίσκεται η δύναμή μας. Η ηλεκτρονική ψηφοφορία υπονομεύει όλα τα παραπάνω. Μπορεί μέσα στις πιεστικές συνθήκες της δουλειάς και της γενικότερης έλλειψης χρόνου να δίνει την ψευδαίσθηση της συμμετοχής. Στην πραγματικότητα, αποδυναμώνεται και υπονομεύεται μια πολύ σοβαρή διαδικασία, αυτή της ζωντανής συζήτησης. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο καθένας μόνος, απομονωμένος στο γραφείο ή το σπίτι του είναι αδύναμος, μόνο συλλογικά μπορούμε να αντιπαλέψουμε αυτή την πολιτική που έχει βάλει στο στόχαστρο το σύνολο της ζωής μας.

Επιπλέον, τίθεται ζήτημα πραγματικής διασφάλισης της γνησιότητας, της υποχρεωτικής μυστικότητας, του αδιάβλητου της ψηφοφορίας. Δεν μπορεί η εξ αποστάσεως συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση, στις αρχαιρεσίες να τα διασφαλίσει. Ψηφίζει αυτός που κατέχει έναν σύνδεσμο ψηφοφορίας, αλλά στην ουσία κανείς δεν ξέρει ποιος πραγματικά ψήφισε πίσω από τον υπολογιστή. Επίσης, οι διαδικασίες της πλατφόρμας (του λογισμικού) είναι απροσπέλαστες από την εφορευτική επιτροπή, δεν υπάρχει δυνατότητα ελέγχου. Δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί καμία επανακαταμέτρηση μιας και δεν υπάρχουν ψηφοδέλτια. Όλη η διαδικασία είναι αυτόματη και βασίζεται στην «τυφλή εμπιστοσύνη» στο σύστημα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, το οποίο – όπως αποδεικνύεται – δεν είναι άτρωτο. Κυρίως, δεν διασφαλίζεται αν αυτός που ψηφίζει πίσω από έναν υπολογιστή ενεργεί αυτοβούλως, αυτοπροσώπως, χωρίς πιέσεις και άλλες παρεμβάσεις. Δε διασφαλίζεται ότι, κατά τη διάρκεια της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ο ψηφοφόρος είναι μόνος τους και δεν δέχεται πιέσεις από κανέναν εξωτερικό παράγοντα. Ας σκεφτούμε: δε θα ήταν απαράδεκτο να μπαίνεις στο παραβάν για να ψηφίσεις, παρέα τον διευθυντή, τον προϊστάμενο κλπ;

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα παγκοσμίως το πώς πληροφοριακά συστήματα εκλογών ΄΄ χακάρονται΄΄  η ψηφίζουν άνθρωποι άσχετοι με τον εργασιακό χώρο. Και στην χώρα μας, τα πρώτα δείγματα γραφής δόθηκαν ήδη: Συγκεκριμένα, υπήρξε επιβεβαιωμένη καταγγελία πως λόγω τεχνικού λάθους, δόθηκε η δυνατότητα της ψήφου για ανάδειξη αιρετών εκπροσώπων του λοιπού προσωπικού στο Διοικητικό Συμβούλιο του Γενικού Νοσοκομείου Λακωνίας σε άτομο άσχετο με τον κλάδο, την πόλη, και το εν λόγω σωματείο. Το άτομο αυτό μπόρεσε και ψήφισε απλά με ένα e-mail, χωρίς άλλη διαδικασία ταυτοποίησης. Το «τεχνικό λάθος», μάλιστα, έγινε από το πληροφοριακό σύστημα «Ψηφιακή Κάλπη Ζευς», δηλαδή από την ίδια πλατφόρμα που χρησιμοποίησε το υπουργείο Παιδείας για τις πρόσφατες ηλεκτρονικές εκλογές - παρωδία που έστησε για την ανάδειξη εκπροσώπων των εκπαιδευτικών στα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Παρά τη συντριπτική αποχή των εκπαιδευτικών από τις εκλογές - παρωδία, που έφτασε το 95%, η κυβέρνηση πανηγύρισε για την... άψογη διεξαγωγή τους και ανακοίνωσε τη γενίκευσή τους σε όλο το Δημόσιο.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Δεν είναι μέλημα των κυβερνήσεων η μαζικοποίηση των σωματείων, η αύξηση της οργάνωσης και της συμμετοχής των εργαζομένων. Μέλημά τους είναι η απαξίωση των ζωντανών, συλλογικών διαδικασιών, η άσκηση ελέγχου πάνω στη ζωή και τη δράση των συλλογικών μας οργάνων.

Σαν Ομοσπονδία, δηλώνουμε κάθετα αντίθετοι στην υπονόμευση της ελεύθερης συνδικαλιστικής δράσης. Λέμε ΟΧΙ στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες. Υπερασπιζόμαστε την ελευθερία επιλογής και τη μυστικότητα της ψήφου των εργαζομένων, το δικαίωμα ενεργής συμμετοχής στις μαζικές διαδικασίες, την συζήτηση και τη λήψη αποφάσεων.

Και στους δικούς μας χώρους, υπάρχουν σύλλογοι που με αποφασιστικότητα έβαλαν εμπόδια στην ηλεκτρονική ψηφοφορία, όπως οι σύλλογοι του Πανεπιστημίου Πατρών, του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Καλούμε τους πρωτοβάθμιους συλλόγους να μην επιτρέψουν να περάσουν αυτά τα σχέδια. Να μπλοκάρουν με αποφάσεις τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες. Να διεξαχθούν δια ζώσης και οι εκλογοαπολογιστικές συνελεύσεις και οι αρχαιρεσίες.