Η κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής στις 31.07.2017  το σχέδιο νόμου του υπουργείου Παιδείας για την Ανώτατη Εκπαίδευση, το οποίο στην ουσία επαναλαμβάνει και επεκτείνει τον νόμο - πλαίσιο που είχε ψηφιστεί το 2011 επί υπουργίας Α. Διαμαντοπούλου και συμπληρώθηκε με τον νόμο του Κ. Αρβανιτόπουλου.

Επισημαίνουμε, ότι το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί μέρος του 4ου μνημονίου που ψηφίστηκε πρόσφατα από την κυβέρνηση. Με το νομοσχέδιο, διατηρείται μία ανώτατη εκπαίδευση υποχρηματοδοτημένη σε βαθμό οικονομικής ασφυξίας, υποστελεχωμένη, με ανύπαρκτη, σε σχέση με τις ανάγκες, φοιτητική μέριμνα που φορτώνει τα μεγάλα βάρη των σπουδών στις πλάτες των φοιτητών και των οικογενειών τους, που οδηγεί σε υποβάθμιση της ποιότητας της διδασκαλίας και της παρεχόμενης μόρφωσης.

Πιο συγκεκριμένα στο νέο νομοσχέδιο:

Στο άρθρο 1 προβλέπεται ότι «με απόφαση του υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μπορεί να οργανώνονται στα ΑΕΙ διετή προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για αποφοίτους των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ), τα οποία θα παρέχουν σχετικά διπλώματα επιπέδου 5 του Εθνικού και Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων». Είναι ξεκάθαρα στις προθέσεις και της παρούσας κυβέρνησης η γενίκευση των προγραμμάτων κατάρτισης μέσα στα ΑΕΙ. Ο νόμος - πλαίσιο που ισχύει προέβλεπε για το σκοπό αυτό τη δημιουργία σχολών «διά βίου μάθησης», κάτι όμως που δεν είχε προχωρήσει με αποφασιστικότητα, γι' αυτό και το νομοσχέδιο επαναφέρει το ίδιο ζήτημα, σημειώνοντας: «Με απόφαση του υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων είναι δυνατό να ιδρύεται σε κάθε ΑΕΙ Κέντρο Επιμόρφωσης και Διά Βίου Μάθησης (ΚΕΔΙΒΙΜ), μετά από απόφαση της Συγκλήτου», το οποίο θα συγκεντρώσει όλα τα προγράμματα κατάρτισης που λειτουργούν μέχρι τώρα στα ιδρύματα, τα οποία, να θυμίσουμε, έχουν στην πλειοψηφία τους τσουχτερά δίδακτρα. Ενισχύεται με αυτόν τον τρόπο, η υποβάθμιση των σπουδών, η κατηγοριοποίηση των αποφοίτων και το κυνήγι των πανάκριβών πιστοποιητικών-διαβατηρίων για την ανεργία και την ελαστική εργασία. Η ενίσχυση των προγραμμάτων κατάρτισης μετατρέπει την εκπαίδευση σε προσωπική υπόθεση απαλλάσσοντας το κράτος από αυτή την ευθύνη, οδηγώντας τους αποφοίτους στη δια βίου πανάκριβη περιπλάνηση πιστοποιητικών και δεξιοτήτων!

Αναφορικά με το άσυλο και τις ακαδημαϊκές ελευθερίες, θεσμοθετεί πάνω - κάτω ό,τι ισχύει και σήμερα, σημειώνοντας ότι « επέμβαση δημόσιας δύναμης σε χώρους των Α.Ε.Ι. λαμβάνει χώρα σε περιπτώσεις κακουργημάτων και εγκλημάτων κατά της ζωής αυτεπαγγέλτως και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση μετά από απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου». Όπως στον ισχύοντα νόμο - πλαίσιο, έτσι στο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας περιγράφονται αναλυτικά (με όλες τις αντιδραστικές διατάξεις τους) ο Οργανισμός και ο Εσωτερικός Κανονισμός κάθε ιδρύματος.

Με το άρθρο 5 του σχεδίου νόμου που αφορά την ίδρυση – συγχώνευση και κατάργηση ΑΕΙ, εκχωρείται στον εκάστοτε υπουργό η δυνατότητα παρέμβασης προκειμένου συγχωνεύει και να καταργεί ιδρύματα.

Ο πρωθυπουργός κατά την επίσκεψη του στο Υπουργείο παιδείας ανακοίνωσε τη δημιουργία του νέου Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής το οποίο θα προκύψει από τη συγχώνευση του ΤΕΙ Πειραιά και του ΤΕΙ Αθηνών. Αντίστοιχες συζητήσεις για  καταργήσεις – συγχωνεύσεις λαμβάνουν χώρα και σε άλλα Ιδρύματα, κυρίως περιφερειακά.

Η διαδικασία αυτή έτσι όπως περιγράφεται στο άρθρο 5 του σχεδίου, γεννά πολλές απορίες και προκαλεί έντονους προβληματισμούς δεδομένου ότι θα προκληθούν μειώσεις ακαδημαϊκών τμημάτων και αντιστοίχως διοικητικών δομών.

Προκαλεί ανησυχία το γεγονός ότι δεν γίνεται αναφορά στο προσωπικό των ιδρυμάτων, δεδομένου ότι βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία που αφορά την αξιολόγηση του προσωπικού και επαναξιολόγηση των δομών των οργανικών μονάδων που ανήκουν στη γενική κυβέρνηση.  

Το σχέδιο προβλέπει ότι αν καταστεί αναγκαίο μεταβάλλεται η έδρα ΑΕΙ, αυτό θα έχει ως επακόλουθο τη μεταφορά του αντίστοιχου διοικητικού προσωπικού, με δυσχερείς συνέπειες για τους ίδιους και τις οικογένειες τους.

Σχετικά με τα δίδακτρα των μεταπτυχιακών προγραμμάτων, προβλέπεται ότι: «Απαλλάσσονται των τελών φοίτησης στα ΠΜΣ οι φοιτητές, των οποίων το ατομικό, εφόσον διαθέτουν ίδιο εισόδημα, και το οικογενειακό διαθέσιμο ισοδύναμο εισόδημα δεν υπερβαίνουν αυτοτελώς το 70% του εθνικού διάμεσου διαθέσιμου ισοδύναμου εισοδήματος, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα κάθε φορά δημοσιευμένα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής». Για τους φοιτητές που δεν δικαιούνται την παραπάνω απαλλαγή, προβλέπεται ότι το Ίδρυμα μπορεί να απαλλάξει «μερικώς ή ολικώς από τα τέλη φοίτησης, αν αυτοί παρέχουν υπηρεσίες αποκλειστικά ακαδημαϊκού περιεχομένου, που δεν υπερβαίνουν τις έξι (6) ώρες την εβδομάδα», κοινώς αν δουλέψουν στο ίδρυμα. Γενικεύονται έτσι, από την «πίσω πόρτα», τα δίδακτρα σε όλα τα μεταπτυχιακά. Η κυβέρνηση κρύβει το γεγονός αυτό πίσω από τη δυνατότητα που δίνει για «απαλλαγή» ενός μικρού μέρους φοιτητών από τα δίδακτρα. Όμως ακόμα κι αυτό θυμίζει τα… «αντίμετρα» του 4ου μνημονίου: Για ένα μέρος των φοιτητών αυτών, το μέτρο θα συνοδεύεται με τσάμπα εργασία στη σχολή! Δηλαδή «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια» αφού έτσι αφενός εξασφαλίζεται χρήμα στις σχολές από τις τσέπες των φοιτητών και των οικογενειών τους και αφετέρου δεν χρειάζεται να γίνουν προσλήψεις εργαζομένων!

Όπως είχε εξαγγελθεί, επίσης, «σε κάθε διοικητική Περιφέρεια της χώρας συστήνεται Ακαδημαϊκό Συμβούλιο Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας (ΑΣΑΕΕ)» με στόχο «τη χάραξη προτάσεων στρατηγικής για την ανάπτυξη των ΑΕΙ και των Ερευνητικών Κέντρων - Ινστιτούτων» και τη συνεργασία των ιδρυμάτων και των κέντρων «με κοινωνικούς, πολιτιστικούς και οικονομικούς φορείς της οικείας Περιφέρειας». Αντικαθιστούνται, δηλαδή τα Συμβούλια Διοίκησης των ιδρυμάτων από τα νέα «Ακαδημαϊκά Συμβούλια Εκπαίδευσης και Έρευνας (ΑΣΑΕΕ)» σε επίπεδο Περιφέρειας. Τα ΑΣΑΕΕ θα αποτελούνται από ακαδημαϊκούς και επιχειρηματίες και ρόλος τους θα είναι ουσιαστικά να προωθήσουν πιο αποτελεσματικά τον έλεγχο της ανώτατης εκπαίδευσης από τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα συμφέροντά τους. Το περιεχόμενο της διδασκαλίας, της έρευνας, η διάρθρωση των σπουδών, η λειτουργία των εργαστηρίων θα καθορίζονται αποκλειστικά από τις προτιμήσεις της «τοπικής αγοράς», εντελώς ανεξάρτητα από τις κοινωνικές λαϊκές ανάγκες και την ανάγκη για υψηλού επιπέδου επιστημονική και επαγγελματική μόρφωση.

Στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι «Οι εκπρόσωποι των διοικητικών υπαλλήλων εκλέγονται, μαζί με τους αναπληρωματικούς τους, για διετή θητεία, με δυνατότητα επανεκλογής για μία (1) ακόμη θητεία, από ενιαίο ψηφοδέλτιο ανά κατηγορία, με άμεση, μυστική και καθολική ψηφοφορία των μελών της οικείας κατηγορίας προσωπικού του Ιδρύματος». Με αυτόν τον τρόπο, η εκπροσώπησή μας, όχι μόνο τίθεται υπό τον έλεγχο της Υπηρεσίας αλλά υπόκειται και σε «περιορισμούς» (δίνεται η δυνατότητα επανεκλογής για μία θητεία)!

Για τον ορισμό των εκπροσώπων του διοικητικού προσωπικού του Ιδρύματος, τα μόνα υπεύθυνα είναι τα Σωματεία των διοικητικών υπαλλήλων. Αυτές οι διατάξεις, έχουν στόχο να ολοκληρωθεί η προσπάθεια περιορισμού της συνδικαλιστικής δράσης, η παραπέρα απαξίωση και υπονόμευση της λειτουργίας και δράσης των σωματείων. Προετοιμάζουν και ενισχύουν τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο, στην κατεύθυνση περιορισμού ή και πλήρους κατάργησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Κοινή συνισταμένη αυτών των σχεδιασμών είναι η παρεμπόδιση της δράσης και της λειτουργίας των σωματείων, η υποβάθμιση του ρόλου τους και η δημιουργία προϋποθέσεων ώστε να αποτρέπεται η συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτά.

Τονίζουμε κατηγορηματικά ότι θα μας βρουν μπροστά τους!

ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΜΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ & ΔΩΡΕΑΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΟΡΦΩΣΗ.

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ